Od Kiary

Pewnego dnia, gdy postanowiłam przejsć się na spacer, nad przepaścią skała się osunęła...
Zaczęłam spadać. Na szczęście udało mi się złapać za jakąś gałąź, która zwisała.
Krzyczałam:
-Pomocy! Ratunku!!!!
Nagle usłyszałam czyjś głos:
-Kiara, to ty?! Gdzie jesteś?!
-Tutaj! Nad przepaścią!
To była Angelina. Gdy mnie zobaczyła, powoli, ostrożnie i zwinnie skakała ze skały na skałę i zeszła do mnie, złapała mnie za łapę i mocno podciągnęła do góry. Udało się! Stałam obok niej. Weszłyśmy po skałach, tą samą drogą co wcześniej Angelina do góry, a gdy już stałyśmy w bezpiecznym miejscu rzuciłam się na nią ze szczęścia. Gdyby nie ona, nie wiadomo jak by to się skończyło. Okazało się, że Angelina wyszła na chwilę z jaskini i usłyszała mój krzyk, natychmiast przybiegła, wołając do Snowa żeby zajęli się małymi. Jestem jej bardzo wdzięczna. Mam nadzieję, że zostaniemy przyjaciółkami...
<Angelina dokończ>